سال‌ها پیش تو بلاگفای فقید خلوتگاهی داشتم که گاهی محل می‌گساری بود و گاهی غم‌گساری، گاهی شعرسرایی و گاهی تعقل‌گرایی! عزیزان جانی هم بودن که با پیام‌های گاه و بی‌گاهشون مشوق من می‌شدن. اما اون سال‌ها گذشت و بلاگ منم نابود شد، به زبانی رساتر: « خودم نابودش کردم :) » دلیلشو نمیدونم، البته میدونم ولی دلیل منطقیشو نمیدونم!
شنیدین میگن «نو که میاد به بازار کهنه میشه دل آزار» ؟ مصداق بارز این مثل خود منم :) بلد شدن زبان طراحی (مثلا) سایت قاتل بلاگ من بود و وسوسه‌ای رو در من ایجاد کرد که به جای استفاده از بلاگفا خودم یک وبلاگ طراحی کنم، البته این کار رو هم کردم، موفق هم شدم، تمام مطالبم رو هم منتقل کردم، همه چیز هم شیرین چو عسل بود؛ اما اون وسوسه بازهم اومد سراغم و کاری کرد که بلاگفا رو « دیلیت » کردم و شوربختانه (؟) پس از لَختی ( البته لَخت خیلی کوتاهِ، چندتا لَخت! ) در اثر یک اشتباه احمقانه ( اشتباهم احمق بود، من نبودم خداروشکر ) اون خلوت جدید هم «کان لم یکن» شد و رسما من مونده بودم و قلمم. هیچ انگیزه ای برای شروع نداشتم، البته دست و پا میزدم ولی حاصلی نداشت. حالا هم تصمیم گرفتم «توکلت علی الله» بعد از حدود ۳ سال دوباره و از نو شروع کنم.
++ چرا این‌جا؟ چون مدت‌هاست چراغ خاموش تو بلاگ آی آر پرسه میزنم و با افراد بسیار زیادی آشنا شدم، البته اونا نمیدونن که من باهاشون آشنا شدم :|
